BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Thursday, April 29, 2010

abah...ooo...abah

Salam alaik...
Hari ni hari Rabu. Ye la, semua orang tau kan??? Hari Rabu hari ada IE(Islamic Education). Dulu penuh debaran sekarang tidak lagi.Hari ni belajar bab jenazah, so ramai2(J5+J7) kumpul kat surau untuk praktikal. Dalam dok berkobar-kobar melihat anak2 patung a.k.a model jenazah utk kelas ala-ala kursus jenazah ni (yg budak ni kata mix muka wanie ngan che..haha) kena pulak panggil ke HEP. Tak lain tak bukan, kes borang perjanjian la ni. Nak kata masalah disiplin, setakat ni rekod bersih lagi la..hehe..

Hurmm..terlepas masa pertama kelas IE, bermakna terlepas praktikal mandi+kafankan jenazah. Masuk2 surau, budak2 ni dah ready nak sembahyang jenazah. Terus join je la. Tak lama lepas tu, ustzah suruh pulak masuk group dan buat praktikal sendiri. Saya tengok je la, budak2 ni dok buat sambil tu otak mencerna la apa yg diorang ajar. Ustzah dtg tiba2 dan suruh saya yg kemaskan bhgian kain kat kepala tu masa nak tutup. Saya terkial-kial habis la waktu tu, dgn tak berapa nak fahamnya sampai ustzah tegur macam ni, "Bila orang ajar, tau dengar je tp tak nak ikut." Hah, waktu tu sentap jugak la rasa tp ustzah cakap tu adlh cara dia mentarbiyah bukan sebab dia jeles kat saya ke apa. No heart feeling la kan. Marah kan tanda sayang. Lagi ustzah marah, lagi la saya sayang. Ahaks...

Masuk kelas, saya rasa sayu tak tau kenapa. Bukannya saya ambik pusing sgt dgn apa yg ustzh cakap tu tp entahla, saya rasa sedih. Sedih sebab bila fikir balik, sikitnya ilmu yang saya ada. Kalau setakat tau sembahyang jenazah tu masih tak cukup. Harap pakai tudung labuh tp mandi jenazah pn tak tau, apa barang..Nanti kalau orang mintak suruh mandikan jenazah, ha, nak jawab apa? Nak2 pulak tu keluarga sendiri. Rasa jahilnya alahai. Huhu..sedihnya...tapi apa2 pun terima kasih utk ustazah yg selalu buka mata hati dan kawan2 yg tak lelah beri tunjuk ajar, sedikit sebanyak saya faham, yg selebihnya usaha saya sendiri lepas ni.

Petang tadi, lepas kelas LDES, saya dan budak2 J5 yg comel ni berpiknik sambil makan cekodok(rutin mingguan la tu). Seronok tau bila dgn kawan2 ni. Kalau nak kita sendiri hilangkan sedih tentu la tak dapat. Yang best lagi, dapat punggai ( org kedah kata ni baling sumthin') buah pelam. Hah, dua kali saya brjaya mendaratkan kasut Sabiha kt atas pokok tu. Mujurla ada 2 org best goal shooter tolong turunkan balik. Kalau tak menangis sambil berjalan kaki ayam la Sabiha balik bilik. Anyway,  terima kasih skali lagi buat kawan2 yg mengusir sedih saya dgn gelak tawa anda semua. Sayang kamu!

Balik bilik, terus teringat nk call abah, inform pasal borang perjanjian.
Bla..bla..bla
abah: abah kat loq setaq ni (alor setar)
saya: aaa..ooo(alor setar tu, mkna nya abah dok keja la)
abah: abah kat KMC
saya: ha???
abah: bukan Matriks Changlun.. KMC..
saya: Kedah medical centre? (hospital)
abah: ya
saya: abah tengok sapa kat sana? (hati2 dup dap dup dap dh, sapa lg sedara yg masuk hospital plak ni. hr tu bang chik accident)
abah:abah tiga hari dah dok sini. dok wad. (kelopak mata terasa bergenang tiba2)
saya: ha? awat depa tak habaq kat along pun? (sebak berbuku di dada..sampailah hati diorg tak bgtau saya abah masuk hospital)
abah: satgi along susah hati.
saya: biaq la along nk susah hati pun, abah along. (mmg tahan je air mata nk keluar. terbayang la muka abah yg tgh baring kt atas katil. sungguh la tak patut saya telefon beliau ckp pasal borang perjanjian pulak)
abah: tak pa aih. ibu baru balik td. pak ndak pun mai. abah tak bg mai tp depa nk mai jugak.hihi.. (ni abah saja nk bt lawak, konon nk sedapkan hati saya la)
saya: pahtu macam mana?
abah: tak pa dah. doketot(doktor) kata kalau tak dak apa, esok boleh balik dah. (lega sikit saya dgr)
saya: .......
abah:.......
saya: hmm..x pa abah ne..jga diri elok2.nnt kim salam kt depa.
abah: ha...ok2...
saya: I LOVE U!
abah: LOVE U 2! (brbunga hati saya)

Tu la sebahagian perbualan saya dgn abah lewat ptg td. Perbualan yg buat saya rasa susah hati sampai la saat ni. Betul abah cakap, depa tak bgtau saya takut saya susah hati. Tapi tak patut la kan, saya pun anak abah jugak. Ni sebijik macam kes 3 tahun lepas.Abah masuk wad sebab disyaki kena demam denggi tp sapa sorang pun tak bgtau saya. Kalau tak kerana kantoi dgn air 100+ yg byk kt umah, agknya sampai ke sudah saya tak tau. Tu la depa tu, selalu sgt takut saya susah hati. Tapi sungguh la bila orang yg kita sayang ditimpa malang, mana tak susah hatinya.Tak sangka pulak demam abah tak kebah2 sejak saya balik hari tu sbb saya yg teman abah ambik ubat. Huu...Tak pe la, lega sikit saya dgr abah dh nk kuar esok. Abah cepat2 lega ne. Banyak lagi yang Along nak tunaikan utk abah. Nak hantar abah pi haji.Nak jadi anak solehah untuk abah. Nanti boleh bawa sekali abah ke syurga. Sayangggg abah!!!

bang chik nanti kena jd mcm abah tau!!!

mana la nk dpt abah yg hensem mcm ni..hehe
(ni jaman muda mudi beliau)

Hurmm..ni je la citer utk hari ni. Just nak kongsi kesedihan dgn anda yg sudi berkongsi...terima kasih Allah, terima kasih semua..

Salam sayang: empunyablog :)

0 BICARA ANDA: